Mijn blog over sport kruimels op tafel

koffiekoeken de koers het leven een lekke band

mail mij!contact

18 maart 2015

Einde

Om vijf voor drie werden ze nerveus.

Nerveus en opgewonden.

Nerveus, opgewonden.

En verdrietig.

Op voorhand al.

Ik heb het daarnet nog even opgezocht: ze zijn tussen de twintig en vijfentwintig jaar.

Vierentwintig jonge vrouwen, volop bezig met hun studies. Bijna zijn ze klaar, nog een moeilijke reeks lessen (die van mij, bijvoorbeeld), nog een stage, een eindwerk. En dan zijn ze gereed voor een eerste job, soms een eigen stek. Eentje van hen al bijna met een eerste eigen kindje.

"Mogen we?", vroeg er dan toch iemand. "Mogen we kijken naar het persmoment?"

En ze begonnen door mekaar te praten.

Dat het toch spannend was.

Dat vandaag misschien wel hun jeugd definitief voorbij was.

Dat alles nu anders zal zijn.

Dat ze later zouden vertellen dat ze net les hadden van F.

Dat het toch wel raar was.

Dat het de schuld zal zijn van J. "Dat zul je straks wel horen. Wedden?"

Ik liet het toe.

Ze stonden met z'n allen rond een iPad.

Ze zwegen.

Het was waar.

Eentje weende.

Ze zwegen nog meer.

Na tien minuten gingen ze weer zitten.

Ik hoorde een zacht gezang.

"Doe maar", zei ik.

En ze deden het.

Vierentwintig jonge vrouwen.

Met z'n allen, met de gebaartjes van toen ze kind waren.

"Van Afrika tot in Amerika."

"Het voelt onwennig, meneer", zei S.

"Dit is toch een einde."

Ik zag een traan.

"Stom, he?"

S. lachte.

"We zijn vandaag ouder geworden."

 

Terug naar overzicht