Mijn blog over sport kruimels op tafel

koffiekoeken de koers het leven een lekke band

mail mij!contact

29 juni 2015

Du Vin et du Tour

Ik hoor vaak dat de Giro lastiger is.

Het schijnt dat de Vuelta hoger is.

Het kan me niet schelen. De Tour is de mooiste. Maar, hoe komt dat toch?

Ik zie dezelfde renners, dezelfde ploegen, nu en dan zelfs dezelfde bergen. En toch: de Tour is zoveel mooier.

Hoe komt dat toch? Het is eenvoudig: de Tour, dat is vakantie.

De Giro, dat is mei. En dan ben je aan het werk. 's Ochtends sta je in de file, straks is er een vergadering, je had je beter kunnen voorbereiden, misschien loopt het allemaal niet zoals je het zelf zou willen. Wat eten we vanavond? Gehakt of toch maar vis? Snel naar de supermarkt voor sluitingstijd. Stilaan bereiden de kinderen zich voor op de examens, weer stress. Slagen ze? Waarschijnlijk wel. Toch bang afwachten, je weet maar nooit. Het weer is nog niet echt goed, het regent nog (te) veel.

En dan wordt het eind juni. Ja, de kinderen zijn geslaagd. Hé, wat is het warm. De eerste barbecue, stukjes Wimbledon. De nationale kampioenschappen op de weg zijn net geweest. Weer wint er niemand van Quick-Step, ook Greg wordt het weer niet. Nog een kleine week, en het is zover.

Ik heb een vast ritueel. Twee dagen voor de start van de Tour koop ik twee boeken. Eentje gaat meestal over sport. En een roman. Ik blader er altijd door, ruik aan het vers bedrukte papier, lees lukraak twee bladzijden en leg ze dan opzij. Voor later, in juli. Nu is de zomer écht begonnen.

En dan is het zover. De Tour! Ik vind de eerste ritten het mooist. Alles kan nog, alles is nog vers. Zo'n beetje zoals de eerste schooldagen. De leraars vallen nog mee, de boeken zijn nieuw, je kan nog alles verwachten.

Het is intussen volop juli, de dagen duren lang. We zitten buiten, op de achtergrond speelt de radio, de eerste verslagen uit de Tour komen binnen. Ik lees nu echt mijn boeken, gewoon een stukje uit het ene, dan een stukje uit het andere. Ik zet alvast de televisie op. "Goeiemiddag, sportliefhebbers. Naast mij José. José, wat wordt het vandaag?"

's Anderendaags koop ik de krant, ik heb nu toch de tijd. Ik zoek in het sportkatern wie gisteren zevende werd op de top van de Tourmalet, wie een boete kreeg, wie pijn heeft aan het zitvlak. Ik neem nog een koffie en een croissantje. En ik lees. Bauke Mollema ziet het zitten. Cavendish is gevallen, maar dit keer zonder erg. Kittel zit thuis in Duitsland, Wiggins zit thuis in Engeland. Ik laat de voormiddag overgaan in de middag, het is al tijd voor een aperitief ("Vooruit, ik neem er nog eentje"). De zon schijnt, binnen hoor ik Michel en José al uren bezig, de bergrit wordt helemaal uitgezonden, zeven uur lang.

De buren komen langs, we eten kaas, we drinken wijn, er is nog stokbrood. Du pain, du vin. Tim Wellens wint.

En straks is er nog Vive le Vélo.

Zo gaat dat twintig dagen lang.

Hierbij hoort een soundtrack. Kraftwerk, natuurlijk.

En deze: "Tu sais je t'aime, you know I love you". Van Shake. Zoek het eens op. U vindt hem op YouTube.

Ah!! De Tour!

 

Terug naar overzicht