Mijn blog over sport kruimels op tafel

koffiekoeken de koers het leven een lekke band

mail mij!contact

31 juli 2015

Bang

Ze hadden gevraagd waar ze lekker en goedkoop konden eten.

En dus waren ze in de straat vol Turkse restaurantjes terechtgekomen.

Ik zat er ook, samen met B. We hadden dingen te bespreken. Over kinderen, reizen, projecten, teksten, tekeningen. En geld. We vonden het stoofpotje en het lamsgehakt lekker. We wilden nog één glas wijn, en dan de rekening. We wisten dat we dan een koffie 'van het huis' zouden krijgen. Zo ging dat in de straat vol Turkse restaurantjes.

Achter ons werd druk gepraat in het Engels, lijzig Amerikaans Engels. Ze begrepen niet wat er allemaal op de kaart stond. "Hoe bestel je zo'n Belgisch bier", hoorde ik de man aan zijn vrouw vragen. "Laten we er eentje vragen, dan proef ik eerst. Misschien vind ik het niet lekker", zei de vrouw. Hij vond het een goed idee. Maar over het eten hadden ze nog niets beslist. Ze vertrouwden de foto's op de kaart niet helemaal. B. en ik hadden het over Twitter en Instagram en LinkedIn. We vonden van onszelf dat we mee waren met de tijd. Ik vertelde over mijn boek. "Het is bijna klaar." We kregen de rekening en - we hadden het juist - de koffie 'van het huis'.

De man riep de ober. Het was de zoon van de familie, dat zag je zo. "A Belgian Beer, please." En daar stopte het. De jongen begreep het niet. B. en ik draaiden ons om. De man probeerde het nog eens, de vrouw zei net hetzelfde: "A Belgian Beer." Het hielp niet. De jongen liep van het terras naar binnen en kwam weer buiten. Hij begreep het niet. B. en ik zagen het gebeuren. En we begonnen te vertalen. We liepen naar het tafeltje van de man en de vrouw en toonden op de kaart wat wij lekker vonden. Alles was goed voor de vrouw, maar zeker geen aubergines. Alles was goed voor de man, als het maar een Belgisch bier was. "Strong", zei hij.

Ze kwamen uit Canada, zei hij.

Nova Scotia, voegde zij toe.

Ze bleven praten, over hun dochter in Londen, over hun job - ze waren leraars. Over hoe vuil ze G. vonden. "Overal lag er plastiek en glas en karton." Pas achteraf hadden ze begrepen dat 'the festival' net afgelopen was. "Ten Days!!", zei hij.

Hij koos kip, met extra saus. Zij nam lamsvlees. Met extra saus.

Ze bleven praten. Ze vonden het raar dat B. en ik met hen wilden babbelen. We waren de eerste Belgen, na twee dagen, die dat echt deden, zeiden ze. Ze vonden Belgen een eigenaardig volk. "Jullie lopen met het hoofd naar de grond. Jullie kijken niet naar de mensen", vertelden ze. "Is het het weer?"

"Of zijn jullie bang?"

 

Terug naar overzicht